Wieża powstała ok. roku 1934 i posadowiono ją na terenie ujęcia wody na działce przy ul. Jerzego Popiełuszki. W górnej części wieży umiejscowiono zbiornik wody, w dolnej – stację uzdatniania, a w piwnicy przepompownię. Bryła budynku jest podpiwniczona, 6-kondygnacyjna, elewację budynku wykonano z cegły spoinowej. Konstrukcja wieży oparta jest na 6 żelbetowych słupach posadowionych na planie sześciokąta foremnego. Zbiornik jest stalowy, nitowany, typu Barkhausena, o pojemności 150 m3. Wysokość wieży to ok. 30 m.
Budynek rozbudowano w latach 60. XX wieku, równocześnie ze zbiornikiem wieżowym, w tym czasie zdecydowano również o wyłączeniu wieży z eksploatacji, utrzymano jedynie zbiornik wodny oraz wyposażenie przepompowni.
Wieża jest przykładem typowej budowli wieżowej z lat 30., kiedy to w budownictwie zbiorników wodociągowych nastąpił zwrot od historyzmu ku funkcjonalizmowi w wydaniu modernistycznym.
